Ton van Hulst vereeuwigt Puiflijk in olieverf
Ken je Ton van Hulst en ga je bij hem op bezoek aan de Molenstraat in Boven-Leeuwen, dan vind je zijn woning ook zonder het huisnummer te kennen. Een karakteristiek pand, met een respectabele leeftijd en in authentieke staat, passend bij de kunstenaar. Boven op zolder, onder het grote dakraam, staat een van de schildersezels, de favoriete plek van Ton. Daar werkt hij al vele jaren aan een serie olieverfschilderijen met Puiflijk en de regio als onderwerp.
Een nadere kennismaking met Ton van Hulst leert dat zijn kunstenaarschap niet vanzelf is komen aanwaaien. Ton is het voorbeeld van iets willen en dan zonder aangeboren groots talent het gaan doen, gebaseerd op studie en doorzettingsvermogen.
Dorpsmens
Ton werd geboren in 1954 in Den Haag, enkele jaren na de verhuizing van zijn ouders vanuit Puiflijk. Een dorp, het platteland, al vroeg wist hij dat daar zijn toekomst lag. Maas en Waal bleef altijd trekken, Puiflijk in het bijzonder, hoewel hij er zelf niet gewoond heeft. Toen hem als leraar – hij gaf Nederlands, Engels en later ook Duits – een baan in Maas en Waal werd aangeboden, was dat zijn kans. Daarna wilde hij nooit meer terug naar de stad. Niet in alle veertig jaren voor vele klassen en ook niet na zijn werkzame leven. Ton koos bewust voor rust, ruimte en natuur.
En hij maakte zo af en toe een schilderij. Meestal van een Puiflijks onderwerp, zoals de Oude Toren, die ook in het verleden al door rondreizende tekenaars werd gezien en geschetst. Ton voorzag die schetsen van begin 18de eeuw, bijvoorbeeld van Cornelis Pronk, van de kleuren van toen. Inmiddels al meer dan twintig kunstwerken laten zien hoe hij de geschiedenis tot leven wekt.
Zelfportretten
Het zelf proberen, blijven oefenen en stoeien met verf, technieken, perspectief en licht, heeft Ton de voldoening gebracht van het zelfs kunnen portretteren. Enkele fraaie, sterk gelijkende zelfportretten in zijn atelier laten zijn verworvenheden zien. Een ingelijste jongeman met een molensteenkraag (plooikraag) zou op een schilderij uit de Gouden Eeuw niet misstaan. Ton deelt zijn vaardigheden graag met de deelnemers aan zijn wekelijkse schilderklasjes.
Het restauratiewerk waar velen in de regio Ton van kennen kwam via een bijzondere aanleiding op zijn pad. Hij zag bij een bezoek aan Museum Speelklok in Utrecht – u weet wel, van Speelklok tot Pierement, met die fraaie draai- en dansorgels – dat er hier en daar wel enig herstel aan het schilderwerk nodig was. Hij meldde zich spontaan aan, kreeg niet direct een positieve reactie, maar enige tijd later wel de vraag of zijn aanbod nog geldig was. Vanuit dat schilderrestauratiewerk aan orgels kwam Ton in kerken terecht. In de Drutense Ewalden werden alle heiligenbeelden onder handen genomen, in de Johannes de Doper in Puiflijk de muurschilderingen.
Tentoonstelling
„In mijn verzameling tot nu toe heb ik ook enkele andere dorpen rondom Puiflijk in olieverf gevangen”, vertelt Ton. „En het gaat door, nog onderwerpen en inspiratie te over. Wat zou het mooi zijn als de serie in een tentoonstelling samengevat kan worden. Wie weet wel in de Oude Toren van Puiflijk, dat zou een passende locatie zijn.”