Keujesblàdje

’n Paor maond geleeje klèpperde bij ons in de gang d’n brievenbus. Ik doch bij mun eige ’k zal es gaon kijke wà dà is. Laag t’r ’n mooi gekleurd buukske op de mat. Ikke kijke en zeg téége ons Mienne ‘da zal wèl wèr iets mè die fuzie vaen de geminte te mááke hebben’. Waent sjonge jonge, wa zèn ze daor tog allejizus druk mee. Às de pollitieke partijen nou ’s nèt zo druk waare nao de verkiezinge um alles wà ze beloofd hebbe te mààke dan hà Druute nou ’n hééle mooie geminte en wij ’n héél mooi dùrpke gehad.

Ik kijk nog us goed naor dè blàdje en ’k zeg téége ons vrouw, dàs niks vaen de geminte màr dà’s ’t nije keujesblàdje vaen Pufluk. Goddomme daor hebbe ze ’n paor stuivers tegenaon gegòit zeg. Kèi mooi en d’r stéé nog nijs in òk.

Záát ’k ’s aenderndaags ’s aovons dà blàdje nog us dûr te lèze heur ik in inne keer unne’n hoop gestoemel achter op dûn dèèl. Ja miense òk bij ons kûm allemaen achterûm. ’K zeg tege Mienne, ‘gaot ’s efkes kijke wie tà is, want ge wit mar nie, ge hört vaen alles tiggeworrig’. Nou hoef ik nie zo bang te zèn want ons Mienne is zò groot, daor beginne ze nie zò gaauw aon.

Kùm daor Ruubke Schiks en Luuk Réémers binne. ’K zeg ‘gaot-er zitte en vàt òk un bàkske koffie’. Ons Mienne hà nog wel un bietje loerrie op het fornuis staon ha’k al gezien.

„Gradje”, zè Ruubke, „wij zijn de redaksie vaen wàdde gij noemt dà keujesblàdje en wij wò’n jou wà komme vraoge.” ’K zeg ‘ge braend mar los, laot màr ’s heure wà’dde op de kèrfstok hèt’. „Wij wò’n jou komme vraoge of ge af en toe unne column wò schrijve vûr ons blàdje, dan kunde gij zo mooi meehelpe ùm onze’n eige taol òk vùr die stadse miense die hier wònne wà mèkkelukker te make.”

’K zeg dàn motte mijn èrst is vertelle wà unne column is. „Dà is un geschreeve stukske over allerhaende miense of dinge uiwt het lèève”, zè Ruubke. ’K verschoot dûrvan. „Daor mò’k nog ’s goed over denke en mè ons Mienne over hebbe”, hè’k toen téége die miense gezèèt. ’K kan wèl un bietje waauwele màr schrijve is nog wà aenders.

In de’n tussentèd ha’n we de koffie opgesloeberd en ’k vroeg of ze wà aenders wòn drinke, unne Rivella misschien of unne jonge of auwe klaore. Zoo he’n we die’n aovond nog gezellig over vaen alles en nog wà zitte keuvele. Òk hà’k ze nog gefilliciteerd met dà mooie informáásieblàdje vùr ons dùrp. ’K hè wèl mòtte beloove dà’k nooit mèr keujesblàdje zal zegge.

Op het eind van d’n aovond hè’k toen mar gezèèd dat ’k ’t wèl un poar keer wil probéére. Gullie zult op dizze plàts dus nog wel dùkker vaen mijn heure. Èn òk vaen ons Mienne trouwes.

Houdoe wàh èn blèf gezond.

Gradje vaen ’t Hemelrijk