De politiek in voor de volgende generatie boeren
Naast de zorg voor zijn eigen boerderij en gezin zet hij zich in voor de toekomst van de landbouw. Wilbert Litjens (37) is melkveehouder, ledenraadslid van FrieslandCampina en sinds april lid van het Algemeen Bestuur van Waterschap Rivierenland namens de BoerBurgerBeweging. Wij spraken deze gedreven agrariër over zijn ambities en het veranderende landbouwklimaat. Een boeiend gesprek, thuis aan de keukentafel in Puiflijk.
Wilbert is de derde generatie Litjens die boert op Puiflijkse grond. Zijn opa Bernard Litjens bestierde de gemengde boerderij ‘Huize Nijenkamp’ op de plek waar nu de gelijknamige woonwijk is gelegen. Vader Antoon verhuisde het bedrijf, samen met zijn vrouw Dorie, in 1978 naar de Schutlakenweg. Dat Wilbert ooit in zijn voetsporen zou treden lag in de lijn der verwachting. Toch besloot de afgestudeerd dierwetenschapper na zijn studie aan de Wageningen Universiteit eerst zijn blik te verruimen buiten het familiebedrijf.
Bredere kijk op de landbouw
„Als technisch manager bij een grote producent van additieven voor veevoeder kreeg ik de kans om veel plekken van de wereld te zien. Daarbij ontwikkelde ik niet alleen een bredere kijk op de landbouw, het gaf me ook de mogelijkheid om ervaring op te doen in een heel andere tak van onze sector: die van de toeleverende bedrijven.”
De vrijheid van het zelfstandig ondernemerschap bleef echter lonken. Toen zijn ouders besloten om een stapje terug te doen, twijfelde Wilbert dan ook niet en verruilde het bedrijfsleven voor de boerderij. „Een beslissing die ik overigens niet alleen heb genomen”, vertelt hij. „Ik run ons inmiddels bijna driehonderd dieren tellende bedrijf namelijk samen met mijn vrouw Joni.” Wilberts academische titel en zijn eerdere werkervaring komen daarbij goed van pas. „De landbouw is sterk aan verandering onderhevig. Met name de toenemende wet- en regelgeving vragen om een steeds bredere kennis van zaken. Ik zie het als een voordeel dat ik dergelijke ontwikkelingen goed kan volgen en weet te vertalen naar onze eigen situatie.”
Zorgen voor voldoende kansen
Zijn kennis en kunde gebruikt de jonge ondernemer ook om op te komen voor de belangen van andere agrariërs. „Ik zet me bijvoorbeeld graag in voor een volgende generatie boeren”, vervolgt Wilbert zijn verhaal, terwijl zijn zoons Ralph (3) en Harm (2) achter ons vrolijk spelen. „Misschien zetten zij ons familiebedrijf later voort. Om ervoor te zorgen dat er tegen die tijd voldoende kansen zijn, vind ik het belangrijk om aan tafel te zitten als het gaat om toekomstig beleid.”
Naast belangenbehartiger van de leden van zuivelcoöperatie FrieslandCampina, doet Wilbert dat sinds kort ook als bestuurslid van Waterschap Rivierenland namens de BoerBurgerBeweging. Een rol die eigenlijk onverwacht op zijn pad kwam, zo geeft hij toe: „Ik ben niet eerder politiek actief geweest en werd gevraagd of ik kandidaat wilde zijn voor de waterschapsverkiezingen afgelopen maart. Omdat ik mezelf kan identificeren met het gedachtegoed van de BBB besloot ik me aan de partij te verbinden, hetzij op een niet-verkiesbare positie.”
U raadt het waarschijnlijk al; de monsterzege die de BBB behaalde zorgde ervoor dat Wilbert – als nummer zes op de kieslijst – uiteindelijk toch verkozen werd. Hij kreeg in onze gemeente zelfs de meeste voorkeursstemmen, in totaal ruim duizend.
Verantwoordelijkheid nemen
„Een mooi compliment natuurlijk”, vindt de melkveehouder, „maar vooral ook een motivatie om mijn verantwoordelijkheid te nemen. Het voordeel van zo’n grote overwinning is natuurlijk dat je het werk kunt verdelen over meerdere mensen, dat is fijn te weten. Met fractieleden die niet alleen uit de landbouw, maar ook uit de zorg en het bankwezen komen, hebben we bovendien een mooie mix van expertises in ons team.”
Hoewel er voor hen genoeg werk aan de winkel is, wacht de fractie volgens Wilbert geen hoofdpijndossiers. „Simpelweg omdat het eigenlijk heel goed gesteld is met de waterkwaliteit in het rivierengebied. Een belangrijk thema in onze streek is bijvoorbeeld het waterpeil. Ofwel, hoe zorgen we ervoor dat er altijd voldoende water is; niet te weinig, maar ook zeker niet te veel. Dergelijke vraagstukken bekijk ik steevast met een open vizier, maar natuurlijk ook vanuit een agrarisch perspectief. Zo zal ik altijd streven naar oplossingen voor waterbeheersing die de landbouw niet onnodig hinderen.”
