Puiflijkse spelers schitteren in nieuwe streekmusical

Na het succes van eerdere producties als ‘De zoone vaen Toone’ en ‘Klaore erremoei’ brengen de Bewaorsmiense volgend voorjaar een nieuwe streekmusical op de planken. ‘Mürrig Waoter’ is de naam van het stuk, dat op 1 april in Beneden-Leeuwen in première gaat. Dorpsgenoten Gerard van de Graaf en Theo Vos mogen zich beiden tot de cast rekenen en lichten alvast een klein tipje van de sluier op.

Zelfgebouwde decors, zorgvuldig geselecteerde kostuums en verrassende bewerkingen van bestaande liedjes. Dat zijn de basisingrediënten van het inmiddels gevierde Bewaorsmiense-concept. En, niet in de laatste plaats natuurlijk, een herkenbare verhaallijn die volledig wordt vertolkt in het streekdialect. Iets waarvan ‘Grad en Thé’ – om maar in de sfeer te blijven – zelf geen genoeg kunnen krijgen.

Troebel water
De naam van de musical bijvoorbeeld, is Maas en Waals voor troebel water. En ‘mürrig’ was het rivierwater in onze streek eind negentiende eeuw. „Een gevolg van lozingen door fabrieken stroomopwaarts in het Ruhrgebied”, legt Theo uit. „Het zorgde ervoor dat de riviervisserij in Maas en Waal uiteindelijk helemaal verdween.” Scriptmaker Bas van der Hoeven liet zich door dit vrij onbekende stukje streekgeschiedenis inspireren bij het schrijven van zijn meest recente toneelscenario.

Het resultaat is een meeslepend verhaal over een tijd van armoede en onderdrukking, maar ook van kameraadschap en moed. „Soms ontroerend, vaak ook komisch en natuurlijk doorspekt met veel muziek”, verzekert Gerard. Het publiek beleeft het verhaal grotendeels door de ogen van de Maas en Waalse visser Gerrit van Straaten. Of een van de heren voor die rol is gecast, willen ze nog niet verklappen. En dat geldt eigenlijk ook voor de rest van de inhoud van de voorstelling, behalve „dat je het met eigen ogen gezien moet hebben.”

Saamhorigheid
Tot het zover is wordt er nog een aantal maanden lustig op los gerepeteerd; iedere donderdagavond in de blokhut in Deest. Al vinden die repetities, als gevolg van de huidige corona-omstandigheden, inmiddels veelal thuis plaats. Gerard en Theo betreuren het: „Want juist de saamhorigheid onder de spelers is één van de succesfactoren van de Bewaorsmiense”, aldus Theo.

Voor Gerard, goed voor meer dan een halve eeuw toneelervaring, is Mürrig Waoter zijn derde productie bij het Maas en Waalse theatergezelschap. In 1970 stond hij voor het eerst op de planken bij Toneelgroep Horssen, waarmee hij in de voetsporen trad van zijn vader. Daarna volgden vele grote en kleinere rollen voor verschillende groepen, van Opheusden tot Herpen. Een bekende ‘toneelkop’ dus, in onze streek én daarbuiten. Toch is hij in eigen dorp misschien wel het meest bekend vanwege één rol, die hem al jaren op het lijf is geschreven: die van de goedheiligman.

Eerste ervaring
Theo op zijn beurt was al in 2005 voor het eerst te zien in een voorstelling van de Bewaorsmiense. Vol passie vertelt hij over de verschillende personages die hij in de voorbije jaren mocht spelen, terwijl hij tussendoor de ene na de andere smakelijke anekdote oplepelt. Je zou dan ook niet verwachten dat zijn eerste rol bij de Bewaorsmiense ook gelijk zijn eerste ervaring was met ‘het toneel’. „Het was mijn vrouw Helma die me destijds stiekem opgaf voor een auditie”, vertelt hij daarover. „We waren samen naar de voorstelling Maos en Waol gee plaet! geweest, waar na afloop een oproep werd gedaan voor nieuwe spelers. ‘Dat is echt iets voor jou’, hoor ik haar nog zeggen. Zelf zag ik er als een huis tegenop. Een paar weken later werd ik – mijn overall nog aan – onverwacht door een kennis opgehaald om te gaan auditeren. En tja, daarna had ik direct de smaak te pakken.”

Streekmusical Mürrig Waoter wordt in totaal acht keer opgedragen, vier voorstellingen in De Rosmolen in Beneden-Leeuwen en eenzelfde aantal in de Drutense Bogerd. Meer informatie is te vinden op bewoarsmiense.jimdofree.com.